O gitti ben seyrettim konuşmadım savunmadım dınledım o hüzün gecesinde gururuma yenildim…
Yoksun ya içimdeki çocuk öksuz ayaz vurdu yüreğime vagonları birbir devrildi içimin…
Yoksun ya kar yağıyor ömrümün sokaklarına kıravi çalmış düşlerime…
Her cinayette aranan fail benim kaçak bir ömrün son maratonunu koşuyorum…nefes nefese…
O soğukluğumun eşiğinde bırakırmı seni bedenım ellerim yüreğim…
Gittin kanı durdu damarlarımın….
Yüreğimide beraber götürmüştün ve ben olduğum yere yığıldım…
Soluksuz kaldım tebessümlerim bitti rotasız gemı gıbı yalpalanıyordum alemin ortasında..
Gittin papatyalarım soldu kanaryam öldü kapandı ısıkları bir bir küçük dünyamın…
Gittin…
Şiirler öksüz kaldı şairler lal aşkı anlatmıyor şarkılar…sen gitmiştin şairler yasını tutuyordu…
Gülümsemeni isterdim… son kez bakmanı isterdim buğulanmış gözlerime… tenime dokunmanı isterdim bana verdiğin acıyı hisset diye…
Geri gel mavi tutkum gözlerimin ışıltısı sönmesin diye, şiirler öksüz kalmasın diye…
Ayrılıklar olmasın diye…
Bekliyorum mayıs gülü…
18.08.2009..Saat.01.37 Fatih.istanbul…
Eray ÇomakKayıt Tarihi : 19.8.2009 01:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!