Dua ediyorum çaresizce
Olmayacağını bile bile
Güzelim bekliyorum
Gelmeyeceğini bile bile
Baş koydum bir imkansızın yoluna
Gözlerine ulaşmaya yaşadım
Biliyordum zaten sevmeyecektin beni
Fazla ümide kapılmadan yaşadım
Seni görünce yaşadığım heyecan değil
Gözlerine bakıpta konuşamamak nedir
Gülüşüne kalbimi adadım
Yüreğime sığmazsın bakamadım
Şuanda çok yakınsın bana
Belki beş metre belkide kalbimde
Herkes uyuyor ben sana yazıyorum
Ama sen göremiyorsun ne acı değil mi
Bakıyorum görebiliyorum seni
Uzansam dokunacağım ama korkuyorum
Sevmiyorsun biliyorum ama ölüyorum
Senin için yaşıyorum görmüyorsun
Bekledim seni gelirsin sandım
Affet güzelim belki seversin sandım
Affet yalan söyledim vazgeçtim dedim
Bu kadar kolay vazgeçerim mi sandın?
Kayıt Tarihi : 20.10.2024 07:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri çanakkale gezisine giderken gece saat 2 civarı otobüste yazmıştım. Aslında tam vazgeçme evresindeydim. Ama eşsiz güzellikteki bakışlarıyla ilgimi geri üzerine çekmeyi başarmıştı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!