Bir çocuğun oyuncağını bekler gibi
Bekliyorum elli yıldır doğduğum yeri
Her yerini tanırım, her ağacı bilirim
Karınca gibi toprağımı beklerim
Çocuktum, büyüdüm, kök saldım yere
Kim olsa aşık olur böyle güzele
Turkuvaz bakışlı, mavi denize
Bağlanırım, çözülürüm, beklerim
Çoktan çoluk çocuğa karıştı yaşım
Tepeleri gibi karlı, dumanlı başım
Şuracıkta emeğim, bir yudum aşım
Kuşlar gibi o yuvamı beklerim
Saçlarıma örüldü gümüşten teller
Böyle delice sevdayı ne bilir eller
Ne zaman ki kapıyı çalacak ecel
İşte o zamana kadar seni beklerim.
Turan Gökmenoğlu
Göztepe, 22 Aralık 2006
Kayıt Tarihi : 22.12.2006 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!