Bekliyor Baba Evi Şiiri - Adem İmdat Kesici

Çocukluk günleriyle gençlik yıllarımızı
Mazinin gölgesinde saklıyor baba evi.!
Gelsin diye gurbetten açıp yollarımızı
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Orada oynamışız, gülmüşüz, ağlamışız,
Orada hüzünlenip yüreği dağlamışız,
Düğün, bayram günleri coşmuşuz, çağlamışız;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Şehirde geçim derdi işler, güçler bitmiyor,
Cenaze olmayınca kimse köye gitmiyor,
Virane kalmış ocak, hiç dumanı tütmüyor;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Mezarlık taşlarının etrafı diken dolu,
Uzayan dallar ile kapanmış evin yolu,
Kiremitli çatının kırılmış sağı solu;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Evin bir köşesinde solmuş albüm duruyor,
Çocukken diktiğimiz fidanlar hep kuruyor,
Çatıya attığımız oyuncaklar çürüyor;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Kışın harabe gibi, fırtına var, ayaz var,
Kapısı açılmadan gelip geçiyor yazlar,
Evin eşyalarını bırakmış gitmiş kızlar;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!

Yalan dünyanın bizden kalmadı alacağı,
İnşallah şenlenecek bu yıl baba ocağı,
Silip süpüreceğiz yine köşe bucağı;
Bizi hatıralarla bekliyor baba evi.!