Bekleyişin Nedeni Şiiri - Sinan Bayram

Bir sabah gözlerinde uyandım,
Güneş değil, sen doğdun içime.
Kalbim, seninle tanıdı ritmini,
Ve her atışında adını fısıldadı sessizce.

Bir gülüşün var, zamanı unutturur,
Bir bakışın — bütün şehirleri susturur.
Sanki dünya, senin nefesinle başlar,
Ve sensizliğinle biter her şey.

Gece olur, yıldızlar seni anlatır,
Ay bile seni seyreder kıskanarak.
Ben, bir gölge gibi uzanırım hayaline,
Kelimeler yetmez, susarım — çünkü aşk susmakla güzeldir.

Ellerin…
Bir dua gibi uzanır kalbime,
Ve ben o duanın içinde eririm,
Tüm benliğimle “sen” olurum.

Bilmez misin?
Aşk bazen bir yol değil,
Bir bekleyiştir, sessiz ama sonsuz.
Ben o bekleyişin adıyım,
Sen — o bekleyişin nedeni.

Ve gün gelir,
Rüzgâr bile senin kokunu taşır,
Gökyüzü senin adınla başlar,
Ben ise, hep aynı yerde —
Kalbimin en derin yerinde seni beklerim.

Sinan Bayram