Bekleyişimin Sessizliği

sessiz bir sokakta
yürüyorum sebepsiz
ve tüm yolculuklarım
sen gideli bir başıma,
kimsesiz…
farkında olmadan
bir caddenin
kaldırımında duruyorum
geçmek için karşıya.
karanlığımı
aydınlatır diye belki
ışığın yanmasını bekliyorum.
ardından
son arabanın geçmesini;
ve ardındakini,
arka sokaktakini…
aklımdan hiç çıkmayan
‘sen’i alıp gelir diye
belki
bir başka şehirdekini!
akmasını isteyerek
bir su gibi zamanın
umutsuzca,
karşı kaldırıma
bırakıyorum kendimi.