Tüketir insanı bekleyiş,
karabulutun getireceği yağmuru.
Biri kalkıp,biri gelen vapuru,treni,
İnsan selinden gelecek olanı.
Günü geceyi,yazı,kışı,
Sevmeği sevilmeyi.
uykulu,uykusuz geceleri
beklenen ömür içindeki tek günü
Beklercesine...
Sonsoz karanlığı
Yaşam içindeki en sevinçli günü
Üzüntülerin sona ereceği,
kaybolanlara kavuşacağın günü,
Beklemekden bıkıp ah dercesine
Bir anı bekler gibi
Yağmur bekleyen çiçekler gibi.
31.8.1988
Gönül HalıcıKayıt Tarihi : 15.5.2001 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gönül Halıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/05/15/bekleyis-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!