Bekleyin Şiiri - Feyza Muhurlu

Sabrın en yücesiyle başbaşayım
Kaldırıyorum başımı sema'ya bakıyorum
Binlerce yıldız göz kırpıyor,bekle diye
Yürek ay'a sevdalı bulutta gözü
Ellerim k'anıyor s'arıyorum
Anıyor yine sırmalı kesesinde düşleri
Üzerine b'asıp geçtiği toprak mı?
yoksa deli-divane sancıları mı?
bil mi yo rum..

Bilmiyor bu dünyaya ait hiçbirşeyi
Seviyor görünse de,en çok gecelere düşman
Bitsin istiyor,artık gölgeler yokolsun
Gözlerinde tükenmeyen buğularla
Yan(a) yana tutunduğu ak düşleriyle
S'arıyor yine geceden baki kalanları
Tutunuyorum..

Sıkı sıkıya tutunuyor,tutuşsada
Tanışmadığı z'amansız asi rüzgara
Alabildiğine savursun diyor..
Alsın götürsün diyor
Yitenden geriye ne kaldıysa
Savrulsun önüne ne gelirse
Savuruyorum..

Sonra sığınıyor yaban ağrısına
Dur durak bilmeden gözü yollarda
Düşen ay'taşlarını topluyor
Zamanın ç'aldığı saçlarına takıyor
Gül niyetine
Önünde sıradağlar olsa ne yazar
Sabrı ne ormanlar kurtardı yangınlardan
Yine doğacak küllerinden
Bekleyin..

diyorum..
yeni
yaşıyla

Bir eflatun..İzmir
15. 06.2011