Bekleyeceğim Şiiri - Miraç Doğan

Bekleyeceğim

Ben Seksenlerde yasaklanmış bir romanda
Sansürlenmiş, küstürülmüş bir karakterim
Yarama bastığın kuru gülde hayat buluyorum
Mucize olur ya gözüne çarpar bir gün parıltılı kabım
Saydın mı kaç mevsim geçti, kaç ilkbahar
Kaç yağmurdan nem aldım, hissedebildin mi
Depremler geçirdim yangınlar gördüm
İhtilaller oldu alıkonuldum, hapsedildim
Suntadan bir masada, otuz sene geçirdim
Ama bir gün döneceğinin inancını hiç kaybetmedim
Çok toz yuttum altta kalıp ezildim
Şikayetçi değilim çok güzel gülümsüyorlardı
Kitap kapaklarındaki devrimci çocuklar
Günyüzüne hasret kalmış birkaç yoldaş
Onlar özgürlüğü ben de seni bekledim
Sahipsiz kalmış kırmızı, beyaz, sarı güller
Seni beklerken hepsi kurudu, soldu, birer birer
Ne olurdu dönsen de aralasan kabımı
Diksen gözlerini üstüme zikretsen adımı
İnancım yüksek bekleyeceğim gülleri bırakan kadını

Miraç DOĞAN