Tutulurdu nutkum her gün aynı saatlerde
Sarıyer’den gelecek minibüsü beklerken
Okuldan aynı azarları duyacağımı bilmeme rağmen beklerdim
O inerdi çantasını yarım omuzuna asmış
Mini eteğini biraz yukarıya seğirerek
Bakar gülerdi
O güzel ağzı kayık gibi iki yana yayılırdı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim