Beklersin.. Şiiri - Fatma Aydın

Beklersin ya..
Hani öğleni beklersin..
Sonra güneşin, güne küsüp gidişini seyredersin;
Elinden bişey gelmez..
Öyle demek istemedim.. n’olur kal.. desen de dinlemez..
Karanlıkta kalırsın..
Hani beklersin ya sabahı,
Bilirsin küslük uzun sürmez..
Yine parlar ya odanın camından baktığında
Ve aydınlatır ya; ilk önce duvarları..
Sonra pencereden göz kırpar ya sana
Sende kırparsın gözlerini.. gülümsetir ya taaa içini..

Müjdeyi bekler gibi beklersin..
“Bekle” der sana, duyarsın
Beklersin..
Beklersin ya hani..
İçinden “Güzel şeyler olacak bugün” dersin.
Beklersin..
Öğleni beklersin umutla..
Mutlaka o gelecek,
Gelemezse arayacak hani,,! !
Beklersin..
Belki gelmez; aramazda hain
Ama beklersin..
Yine güneşin güne küsüp terk edişini beklersin
Karanlığa inat, umutlarınla kolkola beklersin..
Bilirsin sabaha biter bu küslük..
Yine gelip parlayacak pencereden yüzüne..
Kamaştıracak gözlerini; bilirsin
Beklersin..
Sabaha her şey güzel olacak bilirsin..
Beklersin,
Düşlerken, gülümsersin..
Takvim yapraklarının azalışına inat
Bekleyişlerinin ne zaman biteceğini düşünür
Yine beklersin..

O gelecek..
Gelmezse bile arayacak..
Seni özlediğini söyleyecek
İçin coşacak o anda; bilirsin
Coşkunun sarsıntısıyla öleceğini sanıp, beklersin
Güneş küsüp giderken mi?
Yoksa hırsı geçip de sabah yine geldiğinde mi?
Fark eder mi ya..
Fark etmez tabi…
Beklersin..
Umut tükenmez ki..!
Umudunu taze tutup beklersin..
Bilirsin aslında, arada bir burulur için
Gelmeyecek..
Gelmek bi yana; aramayacak bile.. bilirsin
Ama beklersin..
Güneşinin küsüp dönmeyeceği sabaha dek beklersin…

F.A. “güneşinizin küslükleri sabaha dek sürsün” 17.07.2006