Şu handa yolcuların hallerini sordumsa
Bilmediği sırları içinde saklar durur
Gördüğüm kimselerden kime selâm verdimse
Hayat veren nefesi gül gibi kokar durur
Yüreği biraz yansa can atıyor serine
Düşünmek ağır gelir fazla inmez derine
Dostumu hatırlayıp varıp baktım yerine
Dediler burdan göçtü yerinde yoklar durur
İSMETİ bir fanidir ne olacak fendinden
Nazar ettim ırmağa akar kendi bendinden
İnsanoğlu gariptir haberi yok kendinden
Hiç farkında olmadan ölümü bekler durur
20 Eylül 1992
Tepedeki Işık... Âşık İsmeti Sivas
Aşık İsmetiKayıt Tarihi : 21.3.2009 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!