Beklenti... Şiiri - Yavuz Kaya

Dağ karını bekliyor
Heybetli görünmeye
Kulun beklentisi
Duasıyla vesile
Çocuk emekliyor
Beklentisi büyüme
Asker nöbet tutuyor
Tek dileği tezkere
Tağut pusu kurmuş fikre
Beklentisi ke-fe-re
Can çıkmaya yeltenmiş
Canandan bir sev-ilme
Şeytan geriniyor
İnsan düşse bir şirke
Nefs nasipsiz istiyor
Tek isteği yücelme
Kul hesapsız harcıyor
Beklenecek olana
El görmeden kınıyor
Bir çıkarsam der fitne
Bel doğrulmak istiyor
Tek gayesi sermaye
Gül naza çeker kendini
Bülbül yok sade ene
Saç ağarır gencecik
Her figanda gene
Arkalar somurtkan
İsteği çıksa öne
Önler dar-ı istemez
Kalsam der önde yine
Ten günaha bulaşık
Günah değiyor tene
Az olan sevilmez ki
Çok der daha çok bana
Nice fidanlar yıkanlar
Doymuyor gözü kana
Menfaat şaha kalkar
Şecaat yer dibine
Ulviyet karaborsa
Şehitlik her makama
Akıl noksan vücutta
İtibar akılsıza
Resul yolu gösterir
Ümmet döner ters yöne
Allah önünde secde
Etmeyen eder nefse
Devran böyle dönse de
Yaklaşılıyor sona
Cennet cehennem için
Derler bunlar hikaye
Din günü gelince
Sayılacak o künye
Asıl olan apaçık
Serilecek önüne