Beklenen Adam Şiiri - Maruf Özülkü

Şu ayak bastığın yer hâlâ sen kokuyor sen
Ufuklar nağmedârın nefhândır aşkla esen

Harsın hükmün hatıran bir kez daha anılsın
Seni boğmak üstüne tüm hesaplar yanılsın

Dalgalı denizler de kıyısını dünyanın
Süpürür çerçöpünü az kalmıştır dayanın

Yürü kadim çilekeş yolunu dağlar açar
Davet var ötelerden tepende güller saçar

Kıtalarda ezanın hep huzurla okunsun
Şu kokuşan havaya nezafetin dokunsun

Haykır sağır kaleye avazınla yiğidim
Çöksün karşında inat kaç zafere şahidim

Sor istersen tarihe imkânsız var mı bize
Karadan gemi çekip kimi getirdik dize

Sen ki ulu çınarın budanmış bir dalısın
Ne etseler boşuna kökünden sevdalısın

Delidolu halini anlamaz eyyâmcılar
Yolundan çevirmemiş ıstıraplar acılar

Aksın gayrı kanımız al sebilimdir helal
Bana dar gelir vatan cihana ver istiklal

Akıncılar koştursun eski güzergahında
Fethi okur akarız bir bahar sabahında

Bıraktın ya civanım dünyayı bir başına
Hep ağladı-ağlıyor doymadı gözyaşına

Çekildiğin dört yanı fare istila etti
Dert birdi yüz bin oldu üstüne cilâ etti

Ağrısız baş arama cihada sözlenmişsin
Sadakat sözün vardır ciğerden közlenmişsin

Sen yürümeden kimse yürümez bu yollarda
"Ya Allah" de çık hele inan kalmazsın darda

Sana nasiptir elhak baki şerefler şanlar
İnanmışlardır ancak zafere ulaşanlar

Damarında her yaşta fedaîlik kanı var
Her ruhun bir tavrı var her tavrın zamanı var

Şimdi devran diz çöküp seni bekliyor seni
Bunaldı yüzsüzlerden gel ey Hak alpereni