Beklemek ölümü en acımasız tonundan,
Esen rüzgâra savururum hıçkırıklarımı,
Mekânlar soğuk ve kimsesiz,
Paha biçilmez mevsimler artık çok gerilerde kaldı,
Kışları özlemekte yüreğim Son baharlara inat
Dahi Zemherileri özlemekte gözlerim.
Yanık yürekler fırtına biçer zulümüm artıklarından,
Ahu figanı işiten bir tek yüce Yaradan,
Mahşer beklediğimiz en güzel meydan.
Korku kalmadı artın ne zalimden, ne kordan.
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!