saçları gri gözleri mavi
bir tren yaklaşıyor sanki
akıp gittiler gözlerimden
beklediğim değildi belki
vakit geceyarısı olduğundan
kimseler geçmez oldu buradan
gözyaşlarım süzülürken duvardan
uyuklaya kalmıştı bekçi
bir istasyon boşalır biri dolardı
ayrılanlar burada el sallardı
o günlerden birşey kalmadı
yenilmeyen ben varım şimdi
artık bütün sevinçleri kaybolmuş
belkide trenler unutulmuş
çünki hiçbir beklenen gelmiyormuş
üşürmüş tutmayan eli
Kayıt Tarihi : 20.10.2020 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!