– Gitti..
– Sen ne yaptın?
– Hiçbir şey
– Hiçbir şey mi?
– Ağladım sadece. Önce sessiz sessiz ağladım, ses çıkartmadan ve gözyaşlarımı akıtmadan; sonra bağıra bağıra ağladım. Bazen sadece gözlerimle bazen de bütün vücudumla sarsıla sarsıla.
– O ne yaptı peki?
– Bana mı?
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
".." değil, "..." olacak.
Ama böyle de olmaz, gidelim hadi..
– Nereye?
– Kimsenin kimseyi üzmeyeceği bir yere. Üzüntünün tedavülden kalktığı bir yere. İnsanların ağızlarından çıkan her sözün doğru olduğu, sevmenin gerçekten sevmek anlamına geldiği bir yere...!
"Öyle içten pazarlıksız değer bilinen bir yer ve insan varmı sahiden?" Yok maalesef
''azap''
sen nasıl bir şiirsin böyle..?
Kimsenin kimseyi üzmeyeceği bir yere gitmeli
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta