Bekleme Sevdiğim Şiiri - Fatih Erbaş

Eskitti seneler, beni de eskitti,
Saçıma kır düştü, bekleme sevdiğim.
Elimde tuttuğum bu en son ümitti,
Bahtıma zor düştü, bekleme sevdiğim.

Sundu hayat bana altın tasta zehir,
Üstüme yıkıldı sanki koca şehir,
Kapandı yüzüme kapılar da bir bir,
Elime dar düştü, bekleme sevdiğim.

Uçsuz denizlerde dalgalar durgun,
Ay çekmiş elini, met-cezir yorgun,
Bülbüldüm dallarda, al bir güle vurgun,
Kafese gir düştü, bekleme sevdiğim.

Dargınım duvarda tozlanan resime,
Dargınım yağmura, dargınım mevsime,
İsli aynalarda beliren aksime,
Sönmemiş kor düştü, bekleme sevdiğim.

Bu kaçıncı gündür yalnız uyandığım,
Her gelenden bana bir haber sandığım,
Sensiz günlerimde içip de kandığım,
Suyuma kir düştü, bekleme sevdiğim.

Sevdiğim, söylenmez buralarda adım,
Ne huzurum kaldı ne ağzımda tadım,
Öksüz çocuk gibi kırıldı kanadım,
Yuvama nar düştü, bekleme sevdiğim.

Anılar gönlüme özlemini ekti,
Anladım hasretin hiç bitmeyecekti,
Alnıma seneler tel tel çizgi çekti,
Gözümden fer düştü, bekleme sevdiğim.

Üzülme sevdiğim, suçumuz yok bunda,
Seven sevdiğine her daim meftun da,
Çaresizim işte, yolların sonunda,
Dipsiz bir yar düştü, bekleme sevdiğim.

Sadrıma düşüyor, her gece ürküten,
Hasretin ateşi, tam uyuyacakken,
Yoruldum gurbetin yükünü çekmekten,
Alnıma ter düştü, bekleme sevdiğim.

Sen de ümidini ver yellere gitsin,
Ver de bu hikaye artık burda bitsin,
Adıma kurduğun hayaller de yitsin,
Emeğe zar düştü, bekleme sevdiğim.

26.05.14 Sivas