Bekleme Sevdiğim 2 Şiiri - Fatih Erbaş

Yıktı gurbet beni, ocağım virane,
Üstüme sur düştü, bekleme sevdiğim,
Güvendiğim dağlar derdime bigane,
Dostlarım hor düştü, bekleme sevdiğim.

Tıkılmış kalmışlar, trenler garlarda,
Sevgililerden iz, kirli duvarlarda,
Ve çekilmiş sular, eski pınarlarda,
Bağrıma har düştü, bekleme sevdiğim.

Gele gele ömrüm, geldi son dilime,
Acıdan döküldü ruhum lime lime,
Derd-i hicran ile zonklayan beynime,
Azaptan ur düştü, bekleme sevdiğim.

Bitirdi beni de bu amansız darbe,
Gittikçe batıyor, ayaklarım dibe,
Karardı asuman, gök tufana gebe,
Göğüme mor düştü, bekleme sevdiğim.

Çekildi perdeler, sönüyor ışıklar,
Odama çöküyor sessiz karanlıklar,
Boğuyor ruhumu, gözsüz yaratıklar,
Geceme şer düştü, bekleme sevdiğim.

Ne zordur bilmezsin, bir sesin yokluğu,
Ararsın bir zaman pencerede buğu,
Yazın cıvıl cıvıl kuşların dolduğu,
Dağıma kar düştü, bekleme sevdiğim.

Yok benim nasibim kavuşmaktan yana,
Yarım kaldı öyküm, işte geldik sona,
Bu saatten sonra ne yazayım sana,
Kaleme sır düştü, bekleme sevdiğim.

Döküldü yapraklar, mevsim döndü güze,
Ayrılık zamansız, hicran çöktü yüze,
Sarp kayalıklardan çıkamadım düze,
Rehberim kör düştü, bekleme sevdiğim.

Sönmez bir an bile sılaya hasretim,
Vefasız ellerde yitti emanetim,
Yakalandık işte koptu kıyametim,
Gök düştü yer düştü, bekleme sevdiğim.

İçimde büyüyor, bir azaplı yara,
En iyisi beni ne sor ne de ara,
Bensiz geçirdiğin onca yıldan sonra,
Yüzüme ar düştü, bekleme sevdiğim.

03.06.2014 Sivas