Bekleme salonu Şiiri - Kadir Akbaş

Mevsimlerden sonbahardayim
elim telefonda,
bekliyorum belki yazarsin diye,

gözüm telefonda,
bekliyorum belki simdi kipirdar diye,
belki yazmissindir diye,

cik, yok..

ekranda kaliyor gözüm,
cebimdeki telefonun saga sola savrulusu
senin habercindir diye, çabucak çikartiyorum yerinden,

cik, 'bekli yazar az sonra'...

telgrafin telleri seni bana baglamiyor,
gözümdeki yas su olup akiyor sadece..

bekliyorum, elim tetikte,
bir umuttu benimkisi....

bu kalbe hiç kimse ugramiyor senden baska, zaten
ugrayamiyor..

elim tetikte bekliyorum, belki belki gelir diye,
cik,
'gelmiyor'..

simdi bi bos telefon ekraninda gözüm, gönlüm yüregim,
bekledi, bekliyorum

uzun bekledi, bu yalniz

yazma! ! istersen artik
o zaman bekliyor insan, cok uzun bekliyor..
yani,
hani, masela zannediyorsun bi yoldan birisi gelecek, bos uzun bir yol
devamli ona bakiyorsun,
sonra kimse gelmiyor...

bos renksiz bir ekran misali, bekliyor yazmani,
sen en iyisimi yazma! !

ben bahari bekliyorum, bu günlerde böyleyim ben,
'yas' denen o siirdeyim

ben biraktim,
her yanim dagilmis, yikilmisim ben..

beni birakin ben meçhul oldum..
sensiz yarim yasanicak, ne varsa
ben yarim, hersey yarim

ben sevilmeyi beceremedim, belkide sevmeyi

ama
hicbir zaman duymayacaksin,
ben seni hic unutmayacagim......! !