Bekleme odasında Şiiri - Yusuf Işık 3

Bekleme odasında
Neyi,kimi beklediğimi
Bilememenin sıkıntısı
Sıkıştırılmışlığı içinde
Bekliyorum
Hani bu günlerde ki
Gözleri kapatılarak
Sözüm ona ‘kurban’
Kandırmacasıyla
Katledilen hayvanlar gibi
Ama kimse gelmiyor

Biri giriverse ya diyorum içeri
Ansızın dalarcasına
Uzun boylu kısa saçlı olmuş
Hiç mi hiç önemi yok
İşte ben geldim dese
Adım
Onu demese de olur
Yeter ki
Gözlerinin içinde
Kocaman bir dünyayla
Sımsıcak gülüverse ya

Bu günlerde aksi gibi
İçimdeki denizler de
Durulmadı gitti
Her sabah uyanır uyanmaz
İçimde binbir umut
Telaşlı telaşlı
Sahillerime koşuyorum ya
Günden güne azıyor
Kudurdukça kuduruyor

Azması bir şey değil de
Her boş bulduğu gedikten
Tuzlu tuzlu sızmıyor mu
Yakıyor acıtıyor birader
Umurunda olmadığını
Bilmiyor muyum sanki de

Madem kimseler gelmiyor
Ben çıkıversem ya
Bu odadan diyorum
Hem kim soktu beni buraya
Sağıma soluma bakıyorum
Soracak kimse de yok
Sormaktan da korkuyorum
Üşeniyorum da açıkçası
Birdenbire uyanıverdiğimde
Her yerim tutulmuş
Buranın oda değil
Bomboş bir depo olduğunu görüyorum
Ne zaman ve nasıl geldiğimi
Ya da kimin getirdiğini
Asla bilemeyeceğim
Işık görür
Dalga seslerini
Alabildiğine içine alır
Bekleme odasında... 12.8.2019