Bekle Sevdalım Şiiri - Mehmetcemre Çetin

kendimin gurbeti olmuş
sürükleniyorum yüreğimin en giz yerlerine
dudaklarımda kaç nefeslik sigara
dumanları kara şarkılar gibi içli
ve isyan denizlerinin bini beş para
yalnızlığım bile unutmuş yıllanmış dostluğunu
bir garip olmuşum gecelerin koynunda
vurmuşum gözüne gözüne kimsesizliğin
dizlerim dermandan yoksun
şiirlerimin kaçıncı iç geçirmesi bilinmez
bu özlem deryasında
acemi kulaçlarım neylesin cankurtaranı
yoksun ki sen...

nasıl yalvarmıştım ardın sıra
hala kıpır kıpır dudaklarım
bırak güneş binlerce kez doğsun üstüne
yaşamı unutmuşum o ayrılık akşamında ben
bize göre değil buraların sevdası derdin
bu yaşam bize göre değil birtanem
hani sen gülleri nasıl severdin
o al renklerde bulurdun güzelliğin birikimini

şimdi ben her mevsim
gülleri koparıyorum dalından
kabrin başında solduruyorum o güzelliği
sana binlerce dua okuyorum
seni bilirim gittin mi dönmezsin geri
ne hatırına bu asırlık sevdanın
ne al renklerine kaç mevsimlik güllerin
bekle sevdalım bekle
bu gece olmazsa yarın gece
tez zamanda bilesin
içimde bir his var duyuyorum
sana gelişim daha yakın
doğmasından güneşin