Bekle Beni Döneceğim Şiiri - Özcan Koç

söyletmeliyim sana gizli kalan şarkıyı
yağmurun damlasında, seni yaşatmalıyım
kimsenin bilmediği, o tertemiz sevdayı
bambaşka diyârlarda seninle tatmalıyım

belki son bir tebessüm, kalır güvarcinlerden
belki de bilmediğim yaşlı gölgelerdesin
son yaprak dökülürken hüzün bahçelerinden
sen bilinmez bir yerde, belki hayâllerdesin

ve sonra bensizliğe uyanırsın her sabah
konaklamak istersin, geçilmezler hanında
sanma ki söylenmiyor, bir gün olsun bir kez ah!
bırak ağyarı gitsin, yalnız sen ol yanımda

köşe bucakta varsın, herşey seni anlatır
hayat; seni kıskanır, ne güzel bir yerdesin
gözlerinden kalbime dökülmüş bin bir satır
yarınlara gömdüğüm, gülşen bahçelerdesin

çektiğim her acıyı, bulutlara gizledim
buğulu bir sabahta, ince bir nefestesin
en küçük zerreme dek, bir tek seni özledim
söylenmemiş türkümün, en güzel yerindesin

şimdi anlarsın belki yıkılmış ovaların,
vadisinde gizlenen pembe rüyalarımı,
dökülsün kaleminden, o puslu anıların
sensizlik beldesinde nasıl dayandığımı,
sende anlarsın belki,sensiz yaşlandığımı