Bekle beni demiştin Şiiri - Leyla Işık

“ Bekle beni” demiştin,
Saat kaç oldu?
Hala yoksun…
Konak-Karşıyaka arası
Kaçıncı seferini yaptı vapur,
Kaçıncı kez doldu- boşaldı
Bekleme salonu…
Martiıar bile alırken nasibini denizden
Öyle,
Boynu bükük bekledim ben.
İskeleye çarpan dalgalar gibi
Bir geldi…
Bir gitti yaşadıklarımız
Gözümün önünden
Vapurun arkasında bıraktığı köpükler
Bir bir sönerken
“Geleceğin” ümidi de
Söndü bende.
Elimdeki güllere baktım
Ne kadar da güzel!
Gonca, gonca kırmızı….
Seni görünce arkama saklayıp,
Yaklaştığında bana
Gülleri eline verip,
Boynuna sarılacak
Yanağına yavaşça bir öpücük konduracaktım…
“ Bekle beni “ demiştin burada.
Saat kaç oldu?
Hala yoksun…
Çaresiz yürüdüm iskeleye
Bu gelen vapura
Ne olursa olsun binecektim
Elimde güller solmuştu; yavaş yavaş
Vapur iskeleye yanaştı,
Boşaldı,
Kimi dalgın…
Kimi mutlu…
Kimi mutsuz insanlar.

Gözlerim yaşla doldu,
Göstermek istemedim kimselere
Başımı yavaşça eğdim yere
Yürüdüm adım, adım
Ardımdan bir ses “Hanım! “
“ Bu son seferiydi vapurun….”

Zaman nasıl geçmişti, anlamadım.
Elimde güller…
Döküldüler birer birer.

Leyla Işık
(Huzur Çerçeveme-1992)