Bekle Beni Şiiri - Ayşe Keleş 2

Yağmuru bekleyen topraklar gibi bekle beni
Gecenin sabahı beklediği gibi bekle
Anılarımızı yüreğinde uyut
Her akşam gökyüzüne bakıp
ikimiz için bir dilek tut

Zaman en güzel yerinde yırttı bu aşkın sayfalarını
Savrulduk zamansız düşmüş yapraklar gibi
Biz yazamadık düşlerimizin masalını
Hala
Kalleş oyunları sürdürüyor hayat
Şarap rengi geceler zifiri karanlık
Depremden zarar görmüş binalar gibi insanlar
Gülmeyi unutmuş yüzleri asık
İkimiz de
Özlemler içinde kaybolduk
Kaybolduk
Dinliyorum ruhumuzda ağliyor o masum çocuk
Engellerin olmadığı bir dünya getireceğim sana
Geleceğim bekle beni
Güz mevsiminde yaprak dökmek yok
Kış mevsiminde boyun bükmek yok
Son baharı da olsa bu sevdanın
Geleceğim bekle
Ölmek yok ölmek yok
Kavuşmadan ölmek yok.
Ayşe Keleş