Bekle beni... Şiiri - Ferhat Karabak

ey aynada onun için gülümsediğim yüz
ey! ! kim olduğunu nerede olduğunu bilmediğim sevgilim
bekliyorum gelmeni..
belki bekliyorsun sen de beni...

bekle beni ey sevgili! !
göz yaşlarım arasından süzülüp geleceğim sana
kırık dökük nesneler gibi olsamda
tek parça sereceğim yüreğimi yoluna..

ey sevgili! !
ey bilinmeyen yüzüm
ey beni benden alan son sözüm
bekle beni...
güneş misali doğacağım sabahına
kır çiçekleri ile geleceğim sana.

sevgili! !
kim bilir, ne kadar var sana yolum
kim bilir kendimi nerelerde bulurum,
kim bilir nerelerde kaybolurum...

ey! ! sevgili
ey kalbimin kayıp çizgisi
ey anlımın güzel yazgısı
geleceğim sana bekle beni...

öznel düşüncelerimin en güzel nesnesi
yokluğun en bilimsel felsefesi
kainatın en büyük bilmecesi..
bana bir ışık ver
ömrümü sana vereyim...
ey sevgili
ey bilinmeyen yüz
bir ışık ver bana
cehennem olsa gelirim
bir ışık ver yeter bana
kırk yıl kölen olur eririm...

Şair: Ferhat Karabak fk®2010