Bekle.. Şiiri - İnsaf Caner

Bekle demiştin giderken,
Sevgililer Gününde (? !)
Mühürlemiştin yüreğimi veda busenle.
Sonra;
Ardına bakmadan gitmiştin,
Kaçarcasına..
Ben;
Omuzlarımda hasretin, sensizliğin,
Sevdamın yükü kalmıştım evimde..

Kaç vapur geldi, senden sonra bu şehire..
Kaç tren.
Kaç gün,kaç hafta, kaç ay geçti sevgili..
Mevsim bile değişti.
Gittiğinde zemheri,
Yangınlardaydı yürek..
Oysa, şimdi..
Yokluğunda Ağustosta buz kesti..

Senden sonra,
Sevdiğin her şeyi yasaklamıştım kendime.
Gurbette olan sen miydin,
Yoksa sıladaki ben mi?
Anlayamadım sevgili..
Denize bakamadım,
Senden izler taşıyor diye..
Meyhanelerde demlenip,
'Mahur beste''yi dinlemedim.
Hele 'Bahtiyar''ı dinleyemedim..
Sensiz haz vermiyor diye..
Niye sevgili niye?

Pencerelerde kaldım.
Ha geldi, ha gelecek diye.
Sonradan duydum ki,
Silmişsin beni sessizce..

Odamızı, evimi yakmak,
Kendimi yok etmek istedim.
Kıyamadım.
Aşkı yaşadım, seni yaşadım kıyamadım..
Kapattım tekrar sandıklara aşkımı..
Bir daha açılmamak üzere..
Tüm dünya susmuştu sanki..
Bir cümle çınlıyordu kulaklarımda.
'Bahara gülüm bahara bekle'.