Bekle Şiiri - Ali Fuat Batu

Öyle apansız bıraktın gittin;
Her şeyinle birlikte.
Sen gittin,
Her şey bitti.
Bir yanımı, bir yarımı alıp da gittin,
Yani beni,benliğimi, ruhumu alıp gittin.
Şimdi, bir yanımda ateş
Bir yanımda kül var.
Yine unutkanlığımda var;
Ama, seni unutamayan unutkanlığım,
Gidişini unutamayan unutkanlığım,
Bir de unutmadığı doğum gününün unutmayan unutkanlığım.
Bir beyaz karanfil aldım doğum gününde,
Saatlerce dolaştım gecenin karanlığında.
Ölümünü de unutmadım!
Yine beyaz bir karanfil aldım,
Yine saatlerce dolaştım gecenin kör karanlığında,
Tek fark üşüyordum, bir de ağlıyordum.
Ne vardı öyle apansız çekip gidecek?
Beni perişan ölüme terk edecek.
Hani şömineli bir evimiz olacaktı,
Hani şömine başında uzanıp hayaller kuracaktık,
Bir gelecek planlıyorduk,
Hani çocuklarımız olacaktı,
Sonra; öpecektim dudaklarından.
Oysa sen, bırakıp gittin,
Her şeyinle birlikte.
Sen gittin,
Her şey bitti;
Umutlar bitti,
Umutsuz yaşanmaz ki,
Umutsuz hayal kurulmaz ki.
Geride beyaz bir gelinlik,
Siyah bir damatlık,
Bir de, yarım bir ben bıraktın.
Damat tıraşı da olamadım,
Ama, ne yalan söyleyeyim damatlığı giydim,
Gelinliğini de ben örttüm üstüne,
İlk toprağı da ben attım üstüne.
Bahtım gibi simsiyah bir damatlık,
Bir de hiç sabah olmayan bir gece.
Ne vardı öyle apansız çekip gidecek,
Beni perişan ölüme terk edecek.
Bu kadar kolay mı ayrılık,
Bu kadar kolay mı sanıyorsun, bu sevgiyi sen,
Yalnız mı bırakacağım sanıyorsun, seni oralarda,
Yanılıyorsun sevdiğim, yanılıyorsun,
Bekle, fazla değil, sana geleceğim,
İlk saladan sonra sana geleceğim,
İlk saladan sonra sevdiğim, ilk saladan sonra.