Bekle Şiiri - Esma Özdemir

Gözlerini yummak için
Seni umursamadan yanından geçeceğim
Zamanı bekle!
Ağulu bir ok gibi kıvrılıp sinemde
Ebedi, kirpiğin aralı kalsın!

Bekle, ağaçlar baharda yıkansın!
Suya, güneşe, çiçeğe doysun.
Yemiş yüklü dallarını bırak
Eteklerine salsın.

Gayrı, şarkı söylesin kuşlar
Bırak, börtü-böcek dibinde avunsun.
Bekle, koyunlar kuzulasın
Göçerler yaylaya çıksın
Taylar obaya sürülsün, bekle
Çiçek kokularıyla rüzgâr
Bırak, bağrını öpsün!

Kazımak istedim acı köklerini tırnaklarımla
kollarımdan anıların;
O an, mıknatıs oldu parmaklarım,
Yapıştı tüylerime, koparamadım!

Bekle, gün insin gözlerime
Kızıl otursun.
Bekle, yansın yüreğim;
Ciğerim kavrulsun.

Açılsın papatya özentisi ellerim
Ellerine kavuşsun.
Karışsın yer-gök birbirine;
Damarlarım yaz,
Kanım Ağustos olsun.

Bütün mevsimleri eritip avucumda
Dudaklarında içeceğim zamanı;
Bekle..!

Ya bir kuşluk vakti;
Uykuda sabah...
Ya, Ayın Ondördünde;
En Mavi Noktasında gecenin...
Ya da, şafak sökmeden yıldızlarını
Birer birer
Üzerinden
Bütün zamanların aşarak
Kollarımı açıp
Koşarak
Sana geleceğim
Bekle..!

Sızıp esmer yüzlü bir sevdanın koynunda
Bïrak da için için toprağım yansın.
Alev alsın, yedi renkli vebal ağacım!..

Mahşerin sireni çalana kadar
Saçlarım boynunda asılı kalsın!