Bekle Şiiri - Halil Türkoğlu

Yüreğim yorgun olmasaydı
Sözcükler yol alır,
Cümle bahçelerinden geçer de
Bir gözyaşı içerdi,
Kadehten kadehimden.
Ama sen gel gör ki ne kaşı, ne gözü
Bu kadar uykuluyken yürek,
Yıkanmalı yüzü!
Kendini bulman için
Kaybetmen gerek derler ya
Bu kadar yorgunken,
Usandım kendimden.
O uyumadan yok bana uyku
Teşekkürler hayat!
Sırtımı sıvazlarken,
Aldın ayaklarımdan o yolu,
Senin yolunu, benim yokumu...
Önceden kim kime dumdumaydı,
Şimdilerde ben kimim diyecek noktaya vardı.
Cümle bitti kelimeler yüzünden
Hayat notunu bir insanla bıraktı
Masanın üstünde
Yazılarıma engel,
Gülmeme engel,
Notun içinde garip bir kelime;
Bekle.