Bekle Şiiri - Nurettin Pektaş

Şimdi geceye seni işliyorum ilmek ilmek,
Gülüşünü,bakışını,kirpiklerinin gözkapaklarına dizilişini
Hatta yanağına konmuş yalancı nakışının incesini
Ve sonra
O derin
O korku dolu sensizliğin sesizliğine burünüp
Sadece seni düşlüyorum
Sadece,öylece seyrediyorum
Seyrediyorum seni.
Yokluğunun ardından karabasan gibi gelen tüm geceleri
Ömrümün oldu olacak bütün gecelerini
Usulca sana adıyorum....
....
Huzur denilen renge boyadım tüm yıldızları
O renk ki gözlerine benzer,hem gözünü alır hem yüreğini yakar
Ve o yıldızlarki sonrasında sabahı müjdeler
O yıldızlarki karanlıkları inkar eder ''bekle '' der....
Bekle..
Sabahı bekliyorum şimdi son nefesini veremeyen ölüler gibi
Bir yudum buse çalıyorum dudaklarından
Doyamıyorum,ölemiyorum bir daha birdaha çalıyorum
Kesmiyor yudum yudum ölüyorum
Sensiz gelmesinden korktuğum tüm sabahlara inat
Soğuk düşlerimde sokuluyorum sıcacık koynuna usulca
Bir daha üşümeyeyim diye
Daha bir sıkı,daha bir yakın daha bir sen olurcasına,sana karışırcasına
Ve ben en çok gözkapaklarına ilişen o öksüz mahmurluğu seviyorum
İşte şimdi senle ölmek,senle yaşamak,senle nefes almak....
Senle nefes alamamak
..........
Sakın uyanma, büyüleri bozma
Sabaha kadar seni yaşamak bir daha bir daha
Ve sabaha kadar seni susmak,sana susamak istiyorum
Masallar anlatıyorum senli benli içimden
Hiç bir masalı bitiremiyorum,sonu gelmiyor
Her birini hasret türküleriyle,kavuşmak türküleriyle bağlıyorum birbirine
Çaresizliğim,çocukluğum acemiliğimin en acılı sol yanı
Bizim türkümüz olsun sevda
Ateşimizden değil,nefesimizden buğulansın vuslatlar
Şimdi açma bözlerini,büyüleri bozma,erken daha
Sabahı bekle
Yatağında al güllerle,dudağında hasret buseleriyle uyanmayı bekle,
Bekle,
Bizi bekledim gibi.....

14-02-2014