Bekle Şiiri - Zeynep Beşen

özlemek kelimelerimi kalabalıklaştırıyor
bana benden yakın sın ama hala gün geçtikçe
arta arta özleniyor sun dedim
engelleme ne olursun dedim.
seni seviyorum ve birde özlüyorum diye ekledim.
göster ispat et dedi,
nasıl dedim,
günde beş kez ayağınla
günü ve geceyi dolduran her zamanda ruhunla.
gelirsem kabul eder misin dedim,
seven sevdiğini kabul etmez mi adımını at yeter dedi,
seni benden koparma,
senden koparsam mahvolurum,
bu sevmekten öte aşktan beter dedim.
sen benden gitmedikçe,
ben senden gitmem hatta gelmesen bile gitmem dedi.
teşekkürlerim yetmez,
şükrüm aciz,
ellerim yetersiz
aklım burada güçsüz
ama sen sevgimi kabul et
yüreğime inşirah ver
burası dar
burası soluksuz yer dedim.
bekle dedi,
sabırla inançla azimle bekle!
beklemek buluşmaktan doğar dedi,
bekle!
seven sevdiğine adıyla kavuşur,
kendiyle elbet buluşur dedi,
sen sevdandan vazgeçme bekle dedi.
bekle..
özlemek yakıyor dedim
yakmak seni temizliyor dedi.
bekle.
yakmak seni temizliyor dedi.
bekle.
şaşmadan
şaşırmadan
bekle.
bekliyorum
çünkü sana bakınca geçen yaralar var tanıyorum.