yalnızlığın en zengini1957
sen bana gelmeyeceksin
biliyorum
ben gelecegim
bir ömür ardımda
kucağımda dolu dolu sevdalarla
gözyaşları çoktan kurudu
gülücükler var yanaklarımda
ne bir dere gibi agır agır
kıvrıla kıvrıla
ne bir yıldırım gibi
göz açıp kapayınca
elimdeki bir hayat
tek bir sefer verilen
miyarlarca şanstan yakalanmış
iyi veya kötü ama benim
sonuçta
sen her bahar çiçeklerle
kendini sedirmesini bilirsin
senin kışını ben bilirim
gelinlik gibi beyazın altında
kara kapkara
yutup yok etmek için bekle
bekle biraz daha
yapacagım işlerim var
gerçekleşmemiş düşlerim
doymadığım aşklarım
sen toprak ben insan
nasıl olsa kavuşacagız
ama
denizler çekildikten sonra.
Kayıt Tarihi : 24.3.2011 22:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/24/bekle-146.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!