sen seni unuttuğun günden beridir
ben beyhude bir meşgalenin içinde
seni tanımlama derdindeyim
arife tarif gerekmez derler
tarifi arife yakıştırıp
arifi tarife mahçup ederler
belki de bu yüzdendir
arifin kendine mahcup oluşu
kendinden ötürü zan oluşu
figan boşa
boşalan kadehlerdir
zamanın kayboluşu
kaybolduğu noktada
varlığı unutuşu
ey ömrüm
sen seni unuttuğun günden beridir
eriyorsun bir çok potada
uğruna eridiklerin ise senden birhaber
sen ise kurmuşsun saatini yok oluşa
bekle
zaman kendinden geçtiğin anda değil
zamanın senden vazgeçtiği anda
değiştiriyor geçmişten arta kalanları
04.02.2011
13:04
cm.
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/04/bekle-144.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!