Bekle Şiiri - Burhan Gündoğan

'gecenin sabaha en yakın' yerinden gel
kuşatımış sokak başında ellerimi ara
bir şeyler fısılda kulağıma
uzun soluklu gitmeler alsın payını
akıp gitsin düşlerimin içinden sesin

ve ellerim terkedilmiş sevinçlerini arar
bırakmış kalemini yollara
sabahın mavisinden gider
al
sana verdiğim dağların öfkesidir
bu kuduran hasretler kuşatılmışlığımdandır
göğsünün sol yanında saklama yeter
tutsaklığı yıkmışsan eğer
bekle
durmadan kanayan zamanlar
gücüne göre ister her tanığı
ve burnundan soluyorsa özgürlük
biçilmiş elbiseye sığmaz
bunu bilsin derinlik