Bekir Yüzer Şiirleri - Şair Bekir Yüzer

Lüzumsuzca nefes almak değilmiydi
Bu dünyada yaptığım tek şey
Sana bir gitme demeyi bile beceremedim
Fütursuzca sevmek seni
Hataların belkide en büyüğü değilmiydi sencede
Kalbime bir sevme lan bile diyemedim

Hasret buğusunda geçen bir sonbahar
Yaprak dökümüyle başlayan
Yalnızlık hıçkırıkları
Ve sen
Nasılda bırakmıştın ellerimi usulca
Terkedişlik edalarıyla salınırken

Denizin diplerinde
Ciğerlerinde tuttuğun bir nefeslik havayı
Vermek istemezsinya
Günde milyon kez soluduğun hava
Değeri biçilmezdirya
Yukarı doğru çıkmak istersinya bir çırpıda

Hüzünlü bakışların bize yadigar şimdi
Ne mutluluk kaldı eskiden
Ne de bir tebessüm

Sensizlik bize kalan tek mirasın
Ne bir zümrütü anka gözümde

Akdenizin ihtişamı ve kumların sessiz direnişi
Birbirlerine tutkun hırçın aşıklar gibi
Oynaşıyorlar yine birbirleriyle
Rüzgarsa şarkılarıyla eşlik ediyor bu sevdaya

Ne bilsin kumcağız denizin her gelişinin

Gel artık düşlerimin firarisi
Bir kerecik bile olsa göster mahcemalini
Gel artık
Siyah beyaz rüyalardan kurtar beni
Gözlerinle renk ver hadi bana

Seni her düşündüğümde
Yani her nefes alışverişimde
Sensiz geçen bu ömürde
Gözlerimin yaşı oldun Annem

Her solukta seni tekrar yitirmek

Keşke dönmeseydin gittiğin yerden
Keşke geldim demeseydin bana
Uzaktaydın,ulaşılmazdın hiç olmazsa
Şimdi hem burdasın hem yoksun
Her şeye varsında bir bana yoksun
Keşke sevmeseydim seni

Anneler günün kutlu olsun bi tanem
O pamuk ellerini öpemezsem de
Sarılamazsam da boynuna
Anneler günün kutlu olsun bi tanem

Denizin ortasında bir sandal
Fırtınada kalırda dalgalarla boğuşurya
Birde üstüne yıldırım düşerde
Parçalarya düştüğü yeri,batarya taa diplere sandal
İşte bende gözlerinde parçalanıp
Öylesine kayboldum