Bekir Gedikoğlu Şiirleri - Şair Bekir Ge ...

Kemirme toprak o körpecik vücudu
O güzel uyusun tatlıcık uykusunu
Yürür, zaman durmaz akar damarlardaki kan
Bırak kanını emme toprak
Can verecek o güzele damarlarındaki son damla kan

İçimdeki yerini terk edip gitme sakın
Kahırlanıp ağlarken viraneye dönerim
Akıbetini sorma şems’i kaybolanların
Gözlerim ağladıkça mendilimle silerim

Vefasız diyemezsin sen beni çok tanırsın

Volta vurdum o çeşmenin başında
Üç gün oldu, dört gün oldu gelmedin
Nice güzelleri görmüş olsam da
Hiç birinde yoktu senin gözlerin

Güldüğünde oracıkta donarım

Yarimi kucakladım / bir daha bırakmadım
Allahım sen yardım et / ben ondan hiç bıkmadım

Öyle köprü kurdum ki / yarim gelecek diye
Salınarak geçip de / koynuma girsin diye

Kuruyan damarlarım şimdi özlemle doldu
Kapkaranlık dünyama sanki bir güneş doğdu
Ruhumdaki kelebek artık uyumuyordu
Gönlüm aradığını en sonunda bulmuştu

İlk baştan söylediğim unutma o sözümü

Saçlarıma vurdum tarak
Tel tel olup açılmıyor
Geçmişime dönde bir bak
Gelip biri okşamıyor

Bin şarkıyı besteledim

Çırpına çırpına can vereceğim

Tellere takılan kuş gibi canım

Ha senden uzakta ha sana yakın

Sevgimi, esen rüzgarlara sardım
Acılarımı, dalgalı denizlere saldım
Başımı, kollarım arasındaki dizlerime vuruyorum
Kalbimi, gökten düşecek yıldızlara açtım

Ey rüzgarların tanrısı gibi dolaşan sevgili

Dertleri çeke, çeke azalır derler
Dert küpü olduğumu pek de bilmezler
Dünya kadar derdim var hiç aldırmazlar
Gam yükü bende çare nerede?

Gülerken ağlarım gözlerime bak

Kalbim öyle bir yer ki
Bazen güneş misali
Bazen de ay misali
Parlar durur
Güneş, ay batar gece olur
Kalbim öyle olmaz ki