Bekir Alim Şiirleri - Şair Bekir Alim

YETMEZ Mİ?

Gittiğin günden beri yastayım sanki yasta
Bir gün iyiyim desem bir gün olurum hasta
Senin gezdiğin yerde sultan şehir Sivas’ta
Anılar çöreklendi şu gönlüme yetmez mi?

Gül desem kokusu yok ne tadı var ne rengi
Söktüler kalbimdeki kitli duran frengi
Bu bir Hayvandır desem çıkmaz emsali denği
Adına kahpe dedim kahpe koydum adını

Gün desem Güneş çavmaz hop oturup hop kalkar

YAR BİLEMEDİM

Dostluga bir sözüm aşka sitem var
Bu kara yazıyı yar silemedim
Çok cefalar çektim sanki ataş nar
Dostmudur düşmanmı yar bilemedim

AĞIR AGIR

Yol erkân bilenden bir yol istersen
Gel otur yanımda kal ağır, ağır
Sevmeden bir dostluk var mı göstersen
Sözümden bir ibret al ağır, ağır

Haykırsam titrerdi şu yer şu deniz
Hasretin içimi yakarken annem
Arınmış bedenler ak ve tertemiz
Coşkun sel nehirde akarken annem

Göklerde hüzün var bir başka gece

Gönül nedir senden çektiğim çile
Yeteri bilmezsin azı bilmezsin
Kul ettin bir kula döndüm bülbüle
Güneşi sıcağı yazı bilmezsin

Nedir bu meziyet bu sevda nedir

BENLİGİMDEN UTANIRIM

Dostlarıma düşman gibi bakınsam
Sevdiğimi azad edip yakınsam
Her ne zaman bir noktaya takılsam
-Benliğimden utanırım biz olur

Kimden almış bu cüret cesareti
Nedendir bu yüzsüzün rezaleti
Ayrım yapıp bölmek imiş niyeti
Bayrağıma dil uzatan piçe bak

Atam verdi al kanımdan al diye

BABAM -3

Ne zaman seni ansam o an göğsüm kabardı
Bir dağ gibi onurlu, vakarlı koçtun baba
Şu zavallı gönlümde ukde bir yerin vardı
Hayalin gözlerimde başımda taçtın baba

BU CANDAN USANIP BEZERSİN GÖNÜL


Derdimi arz ettim arzu halime
Dedi dert çekmeye dermanın mı yok
Hele bir dokun bak gönül teline