Bek Şiiri - Burak Fatih Aydın

Bu son dedi eklemedi
Kara kalem kaburgalar
Şüphe ürperdi
Köklerine kadar bir ağacın
Ki kelebekler bile beklerdi
Bağdaş kursa taşlara
Ama üst üste atılan ayaklar
Ayakkabısız ayaklar
Merdivenleri hızla inen
Bu uğultu fazla değil mi
Dur, her şey yerli yerinde
Zanna uyarken aşikar
Kayıp giden ufalanan
Üstelik yırtılmıştı tüm kağıtlar
Yan yana duran, ağlayan
Anamın duası gibi
Elbette ,elbette yalan
Yağmuru arayan
Zanna inanan
Mutlaka inanan
Geceyi kesmemişti oysa
Damlayan kan
Ay hiç yarılmamıştı
Yoksa dayanamazdı
Suyun telaşı yetmedi
O günki gibi bekleseydi
Vaadi kıyametti
Kıyam etti, diledi
Dudaklar üzerinde parmaklar
Süper kahraman değildi
Boynunda ağır zincirler, prangalar
Mahşeri sorgularla paslanan
Bilmek istedi, silmek istedi
Bir nokta bin yıl
Nasıl nasıl