Hepimiz birbirimize benzeriz çünkü tek bir bendeniz
Neden öyleyse bir birimizi heder ederiz
Aynı annen'in dünya karnından çıktık
Apayrı dünyalara saçıldık
Ekmeğimizi bölüşmekten kaçındık
Bizler dünyada verimsiz topraktık.
Bayram gelip çatmıştı kapıya,
Herkes kaçmıştı kapıdan,
Ben yapayalnız kalmıştım kapımda,
Geçen bayramlarımda böyle geçmişti kapımdan.
Sıradan konuşmalarda topallıyorum,
Kendime sohbetlerden kelimeler topluyorum,
Reşit olan bedenimde toy, acemi kalan uzvum dilimdir.
Yalnız kalan sokak lambasına, tek başına kalmış papatyanın, geçilmemiş yolun, kulanılmamış arnavut kaldırımın,
üstüne yaşlı amcaların oturulmadığı banka arkadaşlık ediyorum,
İlk günlerde herkesin kanayan yarası oldu,
Şimdi aniden unutulanlar oldu,
Herkese eşit şekilde dağılmasına sebeb oldu,
Kim bilir bizim bilmediğimiz ne acılar oldu.
Enkazlar altında güller toz oldu,
Yaz gazeteci yazmış iken
perişan halleri yaz
halkın haklı isyanını yaz
emekçinin geçim derdini yaz
köz olmuş düşleri yaz.
Zindanlar menüsünden kendime zindanlar beğeniyorum
Boran oluyorum bezirgan efendilerin tüccar mevsimine.
Halkımın açlığı koca obruk
kapatmaya çalışmak fırtına da kalkışan toz parçacıkları ile
çay kaşığı ile kapatmaya çalışmak vazgeçmemek hamalık hizasından.
Her okuduğum ölen çocuk manşetlerinde
okuma yazması olmayan Kürt anacığıma
haset besledim.
Her ölen çocuğun mateminde,
birer birer kahkahaların frekansını kıstım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!