Baharda bir akşam, sevdi gözlerim.
Dağladı kalbimi, eğdi gözlerim.
Her güzel sevilir, sevilir ama,
Bu arzu, bu telaş, neydi gözlerim.
Sitemle bakıp ta, da ağlatma beni,.
Hani, ahşap bir eviniz vardı.
Akasyaların gölgesinde, pembe boyalı
Ne zaman önünden geçsem,
Kendime çeki düzen verir,
Yan gözle de pencerenize bakardım.
Öğle bakma ne olur, hakim ol gözlerine,
Yüreğimde işin ne, döndü yangın yerine.
Zaman zaman bir rüzgar, sarıyor bedenimi,
Hasretin volkan gibi, yakıyor sanki beni.
Hani gözlerin var ya, şöyle bir bakar gibi,
Öğle masum dururken, içimi yakar gibi,
Bir şeyler söyler gibi, ümit verir insana,
Ben hep seni beklerken, hayalin koşar gibi.
İçimdeki hasretin, büyüyor dağlar gibi,
Yürüyorum yavaş yavaş, günün ilk ışıkları,
Yürüyorum düşünerek, akıp giden yılları.
Sokaklarda koşuşanlar bin bir telaş gidiyor,
Kimi dükkan, kimi tezgah, işine yetişiyor
Yürüyorum, belediye vazo ve Küçükçarşı,
İlk kez garda başladı mutsuzluğum..
Mototrenin çığlığından sonra.
Gözyaşlarımı götürüyordu rüzgar,
Ağlayamıyordum.
Unutma demiştin.
Gözlerin gözlerime degdi bir kere,
Bos bularak kalbimi girdi bir kere.
Pesinde Leyla' sının bir mecnun gibi,
Kapanası gözlerim, sevdi bir kere.
İcimde bir yara var, kanıyor gibi,
Kadın not yazıp bıraktı sütçüye
Üç gün evde yokuz süt bırakma diye.
Notu hırsızlar okudu
Evi üç günde bir güzel soydu.
Hırsızlar not bıraktı kadına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!