Behçet Elcik Şiirleri - Şair Behçet Elcik

Biz iki göz gibiyiz,
Ayrılığımız mümkün değil,
Aynı başta iki göz,
Ancak ayrı görsekte, aynı bakarız,
Birimizin hoş görmediğini diğeri hoş görmez,
Çünkü, ruhumuz bir, canımız bir,

Sensiz güneşim doğmuyor,
Her yanım karanlık, görünmüyor,
Sana gelen yollarım kapalı yürünmüyor,
Sensiz olmuyor. Olmuyor Hülyam,

Dünyam dönmüyor, hayat geçmiyor,

Gönlüm, ah gönlüm,
Mevsimin kış mı?
Kışa mı doğdun?
Hep üşür bedenim,

Gönlüm, ah gönlüm,

Nice fetihler yazıldı, destan.
Yer katmanında kaleler yıkan,
Ülkeler fethiden oldu komutan,
Gök semayı fethedene ne mümkün, methiyeler.
Dizilse methiyeler üst üste,
Layıkına erer mi? kutlu komutan,

Gel ey aşk, gidelim tavafgahı haramey'ne.
İsmail'in bırakıldığı, Hacer'in say ettiği yerde, murad.
Gel yüz sürelim Adem'in seyahat ref refine.

Resulün buse bıraktığı taş üzerine,
Hacerin sürgün yerine.

Ve öyle bir konuş ki,İstanbul gibi...
De ki; boğazım kuruyana kadar, seveceğim seni...
De ki Dünya'nın en tatlı lezzeti aşkın,
En acı yüzü hasretin,
En ızdırabı ise senden başkasını saran kollarım,
En karanlığı ise başkasını gören gözlerim,

Nasıl tarif etsem ki,izahına varayım.
yada nasıl izah etsem ki seni,
yarattığın ile mümkün mü seni izah etmek, Ya Hayy.

Benden talebin ask mı ki?
Nasıl aşık olunur Rahmana?

şiirlerin özlediği aşk,
seninle hissim, sema ülkesinde,
mubün, seyrinde seyre duyulmaz, an
aşkınki aşk hülyasına dem.

şiirlerin dilinde kekelendiği melek.

Cömertlik en zor ve en şerefli iştir. Lakin kendinden, malından, ihtiyaç doyduğun halde verebilmektir. Ne mutlu cömert kullara.
bhçs 50

Kötüler cehennemde en büyük ateş sahipleridir. Gıpta etmeyin orada soğuk kış yoktur.
bhçs 51

Dökülüyor bir bir kalbimin his perdesi.
Sancılarımdan bi ar-ım kanıyor içerimde.
Bürhanıdır bana Rabbimin bi zarım,
Çarmıhta kulubi nevim.

Ellerimde kalbimin duası fakrım veczimde.