Behçet Elcik Şiirleri - Şair Behçet Elcik

kışın ayazındaki serçe„
Hayat”ın kara yüzü sanadamı göründü.
Yuvasız kalmana sebep neydi.
Kurumuş bir kaç sap parçası,
yetmezmiydi yuvana, sanada çokmu görüldü.

Çöl yağmurları Rahmet getirir mi?
Kumda hayat olur mu?
Kum kızgınlığın da yüreği cehalet ile kavrulmuş insan.
Merhamete muhtaç merhametsiz insan.

Rahmanın Halil'im dediği zatın beldesinde,

Mecburum sana!
Yalın ayak dikenlerdeyim,
Üstsüz sahralardayım,
Kalbimi yitmişim sana mecburum.

Mecburum! Yüreğimde sancım,

inançsızlık değil inancım.
Aşk ötesi bir inanç benimkisi.
Hılkiyat derecesi belki,
Yaratılan için.
Yaratan için değil, yaratılana an ehemmiyetli.
Aşk ötesi bir bağ benimkisi.

Düşünün! Allah cc kulunu yarattıktan sonra özgür iradesine bırakırken; bize ne uluyor da velisi olduk diye iradesini nefsimize mahkum ediyoruz.
bhçs 01

Düşünün! Kuşlar dahi yavrusunu uçurup salmak isterken, insan uçurduktan sonra ayağına pranga olur. Zira kendinden başkasına itimat etmez.
bhçs 02

hayatıma, hayat sendin.
Ciğerlerime nefes sen.
Ruhuma gıda sadan.
Sen olmazsan, bunlar olmaz.
hayat senle güzel,
Aşk senle var,

Meryem'in feryadındaki iffet!
Dil uzatmak ne mümkün,
Kutsallar kutsamış seni,
Lal şeytan zihninde ki diller.

Yusuf'un peşinde dolaşan aşk,

gel ey aşk, gönül tarikine.
Gönül ki, Hülyalarda.
Bulalım kalbimizi, varalım taamına
Ki ancak,yar sinesi son durak ona.
bak ezanlar şahit bana,bu deyişi yazmama.
Gel ey aşk, seyri Hülyasına.

Varlığını bilmeyince, bilemezdin eksikliğini,
Hiç olmasaydı ellerin,
Bilmezdin, aslında dokunmanın,sevmek olduğunu.
doymak olduğunu, görmek olduğunu,

Hiç kavuşmasaydın, bilmezdin,

Bir pazartesi günü idi,
Feleğimin şaştığı yerdeyim.
Bir meleğin göz hapsindeyim.
Ölürken dirildiğim yerdeyim.

Efsane olacak aşkın doğduğu yerdeyim.