Pencereden Begonvil bana günaydın dedi
Öyle hüzünlendim ki ağladım bir bilseniz
Sanki bana el eder gibi bir şey söyledi
Gözyaşlarım sel oldu öylece bir bilseniz
Begonvil ! üzerinden güneş eksik olmasın
Huzur bulmaya geldim gölgende tırmandıkça
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim