Begonvil Şiiri - Ercan Keskin

Pencereden Begonvil bana günaydın dedi
Öyle hüzünlendim ki ağladım bir bilseniz
Sanki bana el eder gibi bir şey söyledi
Gözyaşlarım sel oldu öylece bir bilseniz

Begonvil ! üzerinden güneş eksik olmasın
Huzur bulmaya geldim gölgende tırmandıkça
Rengarenk çiçeklerin ruhumu aydınlatsın
Sarıp sarmala saçak üstünden kıvrıldıkça

İşte aranan umut birden ortaya çıkan
Sana doğru yönelen varlığını gösteren
Gerçeğin üstündeki gizil perdeyi çeken
Bütün çıplaklığıyla gözler önüne seren