Kıble Beğenmez Şiiri - Yusuf Kılıç 4

Ocaktan görmemiş bir usul erdem
Kıtlıktan kemirir ruhunu herdem
Önünden ardından gösterir madem
Doğruyu söylersin, kelam beğenmez

Güçlünün yanında iyiyi oynar
Sarılıp sarmalar yetimi kollar
Namert zengin görse ceketi bağlar
Fakirdir diyerek, merdi beğenmez

Söz verirde hemen sözünden cayar
Kendi bakırını yakuttan sayar
Sorsan pırlantadır bilmem kaç ayar
Ondan gayrı cevher, altın beğenmez

Hileyle köşeye geçer oturur
Kendi işlerini ele yaptırır
Avantayı kesen mertten kurtulur
Hizmetkârım derde, teba beğenmez

Zerre vicdan barındırmaz özünde
Talim eder kör şeytanın izinde
Bir meymenet yoktur baksan yüzünde
Dervişi karalar, hızır beğenmez

Cağrılmaz meclise varır davetsiz
Kimseyi beğenmez hadsiz kitapsız
Lan ile başlarda söze edepsiz
Döksen pekmezini, dayak beğenmez

Menfaat görünce yanında biter
Kanını emmezse iter ha iter
Kendi firavundur yezitten beter
Azcık destek bulsa, ahmet beğenmez

Ortama uygunca dönmeyi bilir
Sığ olan sularda çimmeyi bilir
Fatihayı bilmez ammeyi bilir
Mezhebi geniştir, imam beğenmez

Kendi düşlerinde bulup yitirir
Okyanuslarında gemi batırır
Hayalde verirde, gerçek götürür
İstesen borcunu, adam beğenmez

Gelenin kaynağı zinhar bilinmez
Verirsin öğütür bir kez görülmez
Kırk yıl baş üstünde dursa erinmez
Bir volta istersin, yol mol beğenmez

Ustayı dinlemez çırak hiç değil
Gördüğü birşey yok, çok bilmiş ehil
Yüreği küf tutmuş ciğeri zehir
Gider hastaneye, ilaç beğenmez

Kurt ile av eder kuzuyla figan
Bir marifet sayar dönmeyi her an
Aslı ateşine yanmışya Kerem
Leylayı düş eder, çölü beğenmez

Mazlumu yeripte zalimi tutar
Kantara taliptir, hileli tartar
Hak yemek marifet kıymeti artar
Alışmış eğriye, doğru beğenmez

Dönersin arkanı kuyunu kazar
Yüzüne gelince methiye dizer
Bir halta yaramaz işini bozar
Tükürsen yüzüne, irfan beğenmez

Yanındayken kadri bilmiyor hadsiz
Atıp savuruyor yersiz vakitsiz
Kuş ucunca yalan beleş ücretsiz
Hesaba otursan, erkân beğenmez

Beyni zerre miskal atar övünür
Tuzsuzu bulamaz, yağlı geyirir
Sözde bir sofrada bini doyurur
Herkesin yediği, unu beğenmez

Cebi gayet geniş deliktir delik
Borç ile değişir üst baş gündelik
İçliği yamalı dış göstermelik
Bir izah istersin, izan beğenmez

Her işini mevlam bilirde işler
Tutmaz böylesinde tutmaz dikişler
Sureti insandır, at gibi kişner
Dönme eşşek desen, katır beğenmez

Türlü türlü insan ahvali beşer
Bunda idrak yoksul, izaha koşar
Böbürlenip durur gamsıza şaşar
Kendi foseptikte, eli beğenmez

Sen sayarsın bini o bilmez biri
Tanımaz  kendini, konuşur iri
Merhamet hatrına kalırsın geri
Açınca arayı, sen ben beğenmez

Uzatsan elini gel kurtul deyi
Niyeti hayinlik, beğenmez beyi
Yer yutar ekmeği, yıkar siniyi
Karnı az doydumu, yemek beğenmez

Satılıktır beyler tonu bir para
Ciğeri bir para, gönü bir para
Tapındığı makam, taptığı para
Secde etmek için, kıble beğenmez

Arifler anladı şöyle iç çekti
Yolundu yontuldu, iş işten geçti
Meclise kuruldu mevkiyi seçti
Kudreti kendinden, hünkâr beğenmez

Aslına rücudur sözüm netice
Karga çöplüğünde gül olsan nice
Fareyi haddinden fazla görünce
Örseler kediyi, aslan beğenmez

Yusuf gayri susar seyre oturur
Acemi köpekler, kurdu getirir
Kâmil az konuşur arif yetinir
Cahil ben ben derde, mektep beğenmez