Bedrettin Aykın Şiirleri - Şair Bedretti ...

Hiç mi gelmedi yurduna ilkyaz
Demek bir kışı yaşıyorsun sürekli
Ey günün baş kaldırısı güneş
Doğ da tanık ol acıya artık
Erisin dağların karı yürüsün
Zulmün çaresizliğin üstüne

Kar yağıyor kente
Ve üstüne ölülerimizin
Gelinlikler örneği beyaz yumuşak
Giydiğimiz soğuk ölüm giysisi
Üzgünsün üşümüşsün
Oysa ölüler üşümez ki

Irmağın söğütlerin sesiyle
Söylüyorum bu şiiri
Senin o kırılgan sesinle

Badem çiçeklerine
Sabahın ilk ışıklarına

I.
arkada bırakıp toprak damları
sırtlarında kıstırılmış
bir yaşamın üzünçleri
sorunlarıyla geldiler
oğulları kızları torunlarıyla

Sen olmasan gözlerin olmasa
Kesmese yolumu vazgeçilmez dostluğun
Ve gerçekten bir kurtuluş olsa kaçmak
Alır bu ağrılar içindeki başımı
Çeker giderdim hiç düşünmeden
Bu acılar yurdu kentin

Bir ayna bulundur yanında benim için
Görmemi sağla unuttuğumda yaşlı yüzümü
Çekilsin taşkın sularım yeniden göletine
Dokundurmasın beni el değmemiş güzelliğine

Kapat güneşime perdelerini yapabilirsen

Gerçek adresim sanki
Bir yalnızlığın evi
Gömülmeden o sulara götür
Yeni bir ilkyaza beni

Kapısı numaralı odalarda

başım dik gezdim sürekli
diz çökmedim kimselerin önünde
bir çift zümrüt göz önünde eğildim

katlanıyor her acıya insan
böyle delicesine sevince

bir resmim olsun isterdim
seninle birlikte çekilmiş
eski bir nevruz günü niksar'da
önünde ahşap evimizin
annem de olurdu aramızda belki
boş duruyor içimde çerçevesi

kaçıncı kardeşinde keder
belli ki en çok seni severdi
bungun anlarında bir dakika
ayrılmazdı bu yüzden
ıssız sokaklarda yanından