Bedia Muvahhit’i, bıkmadan izliyoruz,
Başkası yokmuş gibi, onu seyrediyoruz…
Ablamızın filmleri, hafızalardan inmez,
Akıllardan hiç düşmez, benzerleri çevrilmez…
Tüm gün görüyoruz, onun tüm rollerini,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta