Bedenimle Ruhum Şiiri - Meral Karabulut

Bedenimle ruhum küsmüş sanki
İkisi ayrı telden,ikisi dargın
Birleşmiyor elleri,
Gözlerimin o eski ışıltısı yok
Bir şeyler gizli sözlerinde
Bir mahsunluk var
Bir yığın yenilgi,kaybediş
Dizlerim benim değil sanki
Ayaklarım dinlemiyor beni
Bedenimde türlü sancılar
Karamsarlık her hücremde
Acılarla söyleşir.
Ya gönlüm, Kırk yıllık dostunu hiçe sayar
Marifet sayar ihaneti
Sanki umursamazcasına
Acımasızca
Futursuzca
Doludizgin
Deli kısrak gibi
Her yeni gün,her yeni yol onun
Hiç yaş almamışcasına
Taptaze bir bahar
Daha dünkü çocuk
Hevesli yürümeye,keşfetmeye
İter dostunu sanki onu hiç tanımamışcasına
Daha dündü el ele yürüdükleri
Beraberce gülüp eğlendikleri
Şarkı söyledikleri
Daha dün baharı kucakladılar
Daha dün acılarla söyleştiler
Daha çok yakın,birlikte dertleştiler
Her aşk gibi onlarda yenildi zamana
Körleşti duyguları
Yok oldu umutları
Ayrıldı yolları.