Dert yükünü sırtladım şu körpecik çağımda
Dumanlar tütmez olmuş buz kesmiş ocağımda
Üşür bedenim kanım temmuzun sıcağında
Kar yüklü dal olmuşum bedenimde feryadım
Adım adım büyüyor sinemdeki dertlerim
Elim bağrımda kaldı sarardı ümitlerim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
